آداب انعقاد نطفه (جماع و نزدیکی) --حضرت استاد صمدی آملی

آداب انعقاد نطفه (تطهیر قوة مولّده)
اکنون شایسته می دانیم جهت تطهیر قوة مولّده و مصوره آدابی را جهت انعقاد صحیح نطفه که مستفاد از احادیث و روایات فراوانی است خدمت عزیزان بیان نماییم.
در ابتدا باید به عرض برسانیم که طبق فرمایشات حضرت استاد علامه در کتابها، ازدواج برای انشاء صورت انسانی است نه برای اطفاء شهوت حیوانی و لذا تمام افعال و اعمال موردِ قصدِ قبل و بعد از ازدواج باید به گونه ای باشد که بدین مقصود و غایت منتهی شود. زیرا تمامی کیفیات نفسانی و مزاجی و احوال ظاهر و باطن والدین در کیفیت مزاجی و حصول استعداد نطفه انسانی دخیلند و اشخاص مطابق همان کیفیات، دارای اخلاق و احوال گوناگون می شوند، چنان که دارای اشخاص گوناگون اند. لذا پدر و مادر باید بسیار مراقب اعمال و نیات خود باشند که همۀ آنها در نحوة تکون صورت انسانی دخلی بسزا دارند. پس در ازدواج حرف اطفاء شهوت و زناشویی مطرح نیست بلکه زهدان مادرِ عزیز کارخانه آدم سازی است و این صنع الهی باید به بهترین صورت پاک نگاهداشته شود.
ای عزیز! روایات، تفسیر بطون آیات قرآنی اند. باید پیش از ازدواج به آداب و احکام جوامعِ روایی از قبیل بحار الانوار و وافی و وسائل الشیعه و کافی و مانند آنها آشنا و آگاه بوده باشی. حضرت مولای تمام صنایع آدمیان از بر ی و بحری و فضایی را دستورات و » : مکرّمم در شرح فص فاطمیه می فرمایند آدابی است که دینِ حفظ و بقاء و دوام آنها اند، چنان که اگر هر یک از آنها در کار خود بقدر یک میکرون از دین و آیینش به در رود و به خطا و ناروا حرکت نماید در همان نخستین بار خطا و ناروایی تباه می شود و نابود می گردد، مثلاً هواپیما از فضا سقوط می کند و کشتی در دریا غرق می شود، و اتومبیل دچار حوادث گوناگون می گردد، و آن چرخ خیاطی خراب می شود، و آن ساعتِ دست تو تباه می گردد و از کارش باز می ماند و هکذا صنایع بیشمار دیگر؛ و این همه صنایع گوناگون ساخته شخص جناب انسان است که برای بهبودی و درستی هر یک از آنها دستورالعملی در کنارش نهاده است؛ خدای سبحان فرموده است: (و اللهُ خَلَقَکُم و ما تَعملُونَ) یعنی خداوند شما را و همۀ ساخته های شما را آفریده است چه این که نطفه ها در تحت تدبیر ملکوت به جایی رسیده اند که عامل این همه صنایع شگفت شده اند ( فَلْینْظُرِ اْلإِنسانُ مِم خُلِقَ * خُلِقَ مِنْ ماءٍ دافِقٍ * یخرُج مِنْ بینِ الصلْبِ و التَّرَائِبِ ) ؛انصاف بده آیا می شود صنایع شما را دین و آیین باشد و خود شما که مهمترین صنع الهی هستید و این همه صنایع شگفت گوناگون صنع شما است بی دین باشد ( ما لَکُم کَیف تَحکُمونَ) ... بدان که احوال و اوضاع که در حصول مزاج نطفه انسانی که محل قابلِ نفسِ ناطقه و پذیرای آنست، به حصر و ضبط در
نمی آیند، زیرا تفاوت ازمنه و اختلاف آفاق و اوضاع کواکب و احوال والدین و کیفیت اطعمه و اشربه و هزاران هزار عوامل دیگر در نحوه کیفیت مزاج نطفه دخیل اند، و آن نطفه کذایی در چنان اوضاع و احوال مطابق طبیعت و جبلّت خود منعقد می شود و به وفق آن، قابلیتِ گرفتنِ عطایا و هبات باری «. تعالی پیدا می کند خلاصه این که خُلق و خوی والدین تمامی احوال آنان در اوقات و نیات آنها بلکه احوالِ نفس اوقات
در حال انعقاد نطفه و غذای مادر در زمان حمل چون دیگر اوصاف روانی و جسمانی او همه در مزاج طفل تأثیری بسزا دارند، و حق سبحانه از مجرای وجود خودِ والدین نفخ روح می کند و روح از این مجاری رنگ می گیرد چون آب آسمان از وادیها.
در دیوان حضرت مولی روحی فداه چنین آمده است:

ای خوش آن کودکی کز آغازش طیب و طاهر است زهدانا
بعد از آن مهد ناز او باشد همچو زهدان پاک دامانا
ز غذای حلال می نوشد پاک و پاکیزه شیر پستانا
خوی مادر ز شیر پستانش می نشیند به طفل آسانا
مادر است صغری و پدر کبری خود نتیجه است طفل ایشانا
شرط انتاج این مقدمتین اندرین امر هست ایمانا
رنگ گیرد از این مقدمتین نفخ روح خدای خلقانا
یا که هر یک دمندة روح است گفتۀ بعضی از بزرگانا
دامن مادر است پرورده است عیسی و موسی بن عمرانا
ز آمنه مادر و ز عبدالله پدر است خاتم رسولانا

در این جا به ذکر ترجمۀ روایتی که جناب شیخ صدوق در حدیث اول مجلس هشتاد و چهار امالی خود نقل کرده تبرک می جوییم.
رسول الله صلّى الله علیه وآلهبه علی بن ابیطالب علیه السلام چنین سفارش کرد و فرمود:
یا علی چون عروس را به خانه تو آرند وقتی نشست کفش او را بکن و پایش را بشوی و آبش را به درِ خانه ات بریز که چون چنین کنی خداوند از خانه ات هفتاد هزار رنگ فقر را ببرد و هفتاد هزار رنگ برکت در آن درآورد و هفتاد هزار رحمت بر تو فرو فرستد که بر سر عروس بگردد تا برکت آن به هر گوشه خانه ات برسد. و خداوند عروس را از جنون و خوره و پیسی امان دهد که به او رسند مادامی که در آن خانه است.
سپس فرمود: یا علی! عروس را در هفته نخستین از خوردن شیرها و سرکه و گشنیز (سبزی اَمزِنا) و سیبِ ترش بازدار، زیرا که زهدان از این چار، سرد و نازاینده گردد؛ و بوریا در گوشه خانه به از زن نازاینده است. اگر عروس بر سرکه خوردگی خون حیض بیند هیچ گاه به خوبی از آن پاک نگردد. و گشنیز آن خون را در درونش بشوراند و زایمان را بر وی دشوار گرداند. و سیب ترش آن را از آمدن باز بدارد و بیماری بر وی گردد.
سپس فرمود:
ای علی در هنگام جماع سخن مگو مبادا که فرزند گنگ و لال گردد.
و به عورت زن (در حین جماع) نگاه نکن که سبب نابینایی فرزند شود.
و با شهوتِ زن دیگری در خاطرت با زنت جماع مکن که فرزند مخنّث آید.

توصیه حاج آقا مجتبی تهرانی برای زمان بچه دار شدن/حتما بخوانید

د 

در کتاب خاطرات آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی یکی از نزدیکان ایشان نقل می کند:
 وقتی تازه میخواستم به بچه دار شدن فکر کنم در محل دفتر مرجعیت خدمتشان رسیدم. تازه میخواهیم به فکر بچه دارشدن بیفتیم. عرض کردم چه کنیم؟
فرمودند: خوب کردی اول آمدی پیش من. بهترین ماههای سال برای انعقاد نطفه ماه رمضان است. نزدیک های نیمه ماه هم از همه بهتر است. چون هر دو روزه گرفتید و هر دو یک حالت تلطیف روحی پیدا کردید.
من نسبت به هر پنج بچه ای که دارم روزانه در پنج نمازی که در شبانه روز میخواندم ۴ دعا میکردم. میگفتم خدایا سالم باشد صالح باشد خوش روزی باشد خوش قدم باشد. با این ۴ دعا دنیا و آخرت را با هم جمع کرده بودم. ضرر هم نکردم. نه در دخترش نه در پسرش الحمدلله. خودم این کار را کردم.
از نظر تغذیه مادر وقتی باردار شد هر چیزی نخورد.
مسئله توسل خیلی موثر است به خاطر اینکه این خصوصیات پنج گانه که من گفتم در او باشد. یعنی سالم باشد صالح و خوش روزی و خوش قدم (چون بعضی از بچه ها بد قدم هستند هیچ تعارف هم ندارد و تردید هم در او نیست.) باشد و مهمترین چیز هم عاقبت به خیری است.
قبل از انعقاد نطفه هم تغذیه خیلی موثر است و در نطفه اثر دارد. این از واضحات است. باید مراعات کنید. من یک چیزی بگویم به تو: در خانه ما از هرجایی هر چیزی بیاید اینها دست نمی زنند. صبر می کنند تا من بیایم جهات شرعی اش را دقت کنم. این در خانه ما سنت شده و از ملکات اینهاست. چون این اثر دارد.
فرمودند اگر در ماه رمضان نشد ادامه بدهید فقط قمر در عقرب نباشد. روایات هم در این زمینه داریم. هم عقد در قمر در عقرب نباشد هم عمل آمیزشی و نکاح.

با خدا/کدام تقدیرها تغییرناپذیرند؟

بنابر روایات ملائکه به صداها آشنا می شوند و باز هم در روایات داریم که مومن وقتی به نماز مشغول می شود، خداوند دوست دارد صدای او را بشنود و ...


"ابعاد دعا به اینگونه است که برخی افراد زمانی که گرفتار می شوند دعا می کنند، برخی افراد چه در دوره خوشی و چه در مصائب و گرفتاری ها دعا می کنند و بعضی افراد در دوره ناخوشی ها نیز دعا نمی کنند اما به صورت ناخودآگاه خود را به یک منبع و ماخذی که احتمال دارد آنها را از آن گرفتاری نجات دهد متصل می کند که این نیز نوعی دعا و خواستن است." این جملات بخشی از سخنان حجت الاسلام عباس بهاری، استاد حوزه و دانشگاه درباره فلسفه دعا و چگونگی تغییر قضا و قدر از طریق آن است و مشروح آن از نظرتان می گذرد:


بنابر آموزه های روایی و نیز آیات قرآن دعا چه جایگاهی در زندگی انسان دارد؟
آنچه که درباره دعا در روایات متعدد آمده است و بالاخص در خود قرآن کریم شاید برترین نوع ارتباط بشر با خالق هستی باشد. اینکه خداوند صراحتا بیان می کند "ادعونی استجب لکم" یا در سوره مبارکه بقره آمده است" خداوند به پیغمبر (ص) می فرماید: همین که بنده من اراده می کند مرا بخواند قبل از اینکه لب باز کند من جواب او را داده ام.
این کثرت آیات قرآنی درباره دعا نشان می دهد که ما وظیفه داریم از خالق خود بخواهیم. همین "ربنا اتنا فی الدنیا حسنه" و یا"رب اغفرلی و لوالدی" و همه این آیاتی که در قالب دعاست راه را به ما نشان می دهند.




آیا حکمت و قضا و قدر مشخص شده برای انسان با دعا قابل تغییر است؟
قران کریم راجع به این مسئله بحث هایی دارد و بیان شده برای انسان دو پرونده موجود است: یکی پرونده "محو" و دیگری پرونده "اثبات". انسان می تواند اتفاقات موجود در پرونده"محو" را با دعا تغییر دهد اما پرونده" اثبات "که همان حکم قدر قطعی است، لایتغیر است.
شاید بارها این را دیده باشیم که روی صندوق صدقات نوشته اند"صدقه 70 بلا را از انسان دور می کند ". قرآن می فرماید: شاید در آن پرونده محو ده ها اتفاق خیر و شر برای ما نوشته شده باشد که اجابت آنها با دعا و رفتار انسان گره خورده است. برخی از افراد با اعمال و دعاهایی که انجام می دهند یک شر را از خود دور و یک خیری را به سمت خود جذب می کنند.



آیا مکان و شخص دعا کننده هم در استجابت آن تاثیرگذارند؟

یک حرف....

شهید آوینی چه زیبا گفت:
مَشک رنج‌های انقلاب را به دندان کشیده‌ایم و دست و پا داده‌ایم، اما آن‌را رها نکرده‌ایم.

و امروز هم؛
به امید خدا،
ما نیز تا زنده‌ایم آن مَشک را رها نخواهیم کرد؛
حتی به اشک،
حتی به خون.

و در این مسیر،
دست و پا که هیچ، سرمان را هم خواهیم باخت...
و خون دل خواهیم خورد، تا ولی‌مان خون دل نخورد.
جام زهر را لاجرعه سر می‌کشیم تا ولی‌مان ناگزیر از آن نباشد.

ایستاده‌ایم چون کوه، استوار و با صلابت،
در برابر هرآن‌چه و هر آن‌که، چشم طمع داشته باشد به آرمان‌های بلند خمینی کبیر و انقلاب اسلامی‌اش.

و نام نشان ما را لازم نیست در بین نسل اول و دوم انقلاب و حتی رزمندگان دفاع مقدس پیدا کنی!
ما از نسل سوم و چهارم انقلاب حضرت روح‌الله هستیم.

آن‌هایی که خمینی را ندیده، دل باخته‌اش شده‌اند،
و بوی و خوی او را، در خمینی زمانه می‌بویند و می‌جویند.

حاج آقا پنیر نخور، خر می‌شوی!

بسم الله الرحمن الرحیم
«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»
حجت الاسلام قرائتی
حرمت مسخره جنسیت ندارد. نمی‌ شود گفت: زنم است. زنت باشد! «وَ لا نِساءٌ مِنْ نِساءٍ» (حجرات/11) آیه‌ی قرآن است. می‌گوید: زنت را هم حق نداری مورد مسخره قرار بدی. زن، زن را مسخره نکند. مرد، مرد را مسخره نکند. «وَ لا نِساءٌ مِنْ نِساءٍ»حالا جالب این است که کافی بود بگوید که: «لا یَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْم‏» (حجرات/11) همدیگر را مسخره نکنید. تک تک گفته است. مردها مسخره نکنند، زنها مسخره نکنند. یکوقت کلی می‌گویند: تشریف بیاورید منزل. یک رقم می‌گویند: شما تشریف بیاورید. شما هم تشریف بیاورید. شما هم تشریف بیاورید. شما هم تشریف بیاورید. دانه دانه می‌گوید. یعنی عنایت دارد. سن هم مطرح نیست. حالا بچه تازه به زبان آمده نمی‌تواند بگوید: بالاخره، می‌گوید: بِلَخَره! می‌گوید: بِخلَلَره! اینهایی که تازه حرف می‌زنند، این بزرگ هم که می‌شود، مادر و پدر این را می‌گویند.
یک پدری به بچه‌اش گفته بود پنیر نخور خر می‌شوی! ما رفتیم خانه‌ی این پدر مهمانی، شروع کردیم به پنیر خوردن. بچه آمد گفت: حاج آقا پنیر نخور، خر می‌شوی! ما خیلی خندیدیم و فهمیدیم این را پدر او گفته، این هم از روی سادگی به من می‌گوید. بعد این بزرگ شد و گفتم و بچه گفت: حاج آقا من بچه بودم، این را به تو گفتم. تو چرا این را در سر من می‌زنی؟ خوب بس است دیگر! من بچه بودم یک چیزی گفتم. گاهی در دنیای بچگی یک کسی یک چیزی می‌گوید، باید مواظب باشیم.

«والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته»

سه رقم جوان داریم، شل، میزان، امام

بسم الله الرحمن الرحیم

«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»
حجت الاسلام قرائتی
بعضی جوانها جامعه را عوض می‌کنند «فَتًى یَذْکُرُهُمْ یُقَالُ لَهُ إِبْرَاهِیمُ» الأنبیاء/60 شما که جوان هستید یا نوجوان، رفیق‌های شما در شما اثر می‌گذارند که گفت بیا برویم این فیلم را ببینیم سیگاری بکشیم اگر رفیق هایت در تو اثر گذاشتند پیداست که شل هستی اگر گفتی آقا تو می‌خواهی سیگار بکشی بکش من نمی‌کشم تو حرف زشت زدی من حرف نمی‌زنم.
حضرت آدم دو تا پسر داشت هابیل و قابیل، قابیل گفت می‌کشمت گفت تو بکش من دست به روی تو دراز نمی‌کنم «لَئِنْ بَسَطتَ إِلَیَّ یَدَکَ لِتَقْتُلَنِی مَا أَنَا بِبَاسِطٍ یَدِی إِلَیْکَ لِأَقْتُلَکَ» المائدة/28 اگر تو دست را بسوی من دراز کنی و بخواهی که من را بکشی. . . تو فحش بده من نمی‌دهم تو این فیلم را ببین من نمی‌بینم این معلوم می‌شود که اصحاب کهف هستی، بعضی‌ها نه، از نوجوانی کودتا چی هستند یعنی از توی خانه هم اثر می‌گذارد، توی مسجد، توی بسیج، توی کلاس، اصلاً یک جوری رفتار می‌کند که باقی‌ها را تحث تاثیر قرار می‌دهد این امام است.
سه رقم جوان داریم، شل، میزان، امام

«والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته»

حکایتی شگرف از مقدس اردبیلی

میر فیض الله تفرشی ، که از شاگردان مرحوم مقدس اردبیلی بود، برای انجام کاری شبانه از خانه بیرون می رود. هنوز به در خانه مقدس اردبیلی نرسیده بود که مقدس از خانه بیرون آمد و متوجه روضه ی مقدسه علویه (ع)شد. حس کنجکاوی میر فضل الله او را به دنبال مقدس کشاند. نیمه شب بود و آسمان روشن از مهتاب، لطف دیگری داشت. کوچه های نجف خلوت و خالی بودند، سکوت سنگینی بر گرده شهر سایه انداخته بود. گاه سکوت نشسته را صدای گریه ی کودکی یا ناله ی مرغی می شکست.
مقدس آهسته قدم بر می داشت. سایه قامت رشیدش به روی دیوارهای گلی می افتاد و همراه او حرکت می کرد. میر فیض الله دنبال مقدس راه افتاده بود و در تعقیب او سر از پا نمی شناخت. در پشت نخل ها و دیوارها پنهان می شد تا اگر مقدس نگاهی به عقب انداخت او را نبیند. همیشه آرزو کرده بود که شبی شاهد خلوت او با خدایش باشد و آن شب که به پندار خود، چنین فرصتی دست داده بود چقدر خوشحال بود. دلش در انتظار مشاهده ی وصال عارفانه استادش لحظه ای از تپش نمی ایستاد.
مقدس تا به صحن حرم رسید، درها گشوده شد. درکنار ضریح ایستاد و سلام کرد، صدای جواب زمزمه وار به گوش میر فیض الله رسید و او گوش تیز کرد که دیگر چه خواهد گذشت و مقدس چه خواهد گفت و چه جوابی خواهد شنید. اما مقدس تنها دست به ضریح مقدس برد و صورت بدانجا گذاشت و آرام چیزهایی زمزمه کرد و لحظاتی بیرون آمد وبه سوی مسجد کوفه رهسپار شد.

راههای کسب بصیرت از نظر امام خامنه ای (مدظل)...

راه های عملی کسب بصیرت

در این خصوص نیز در روایات ما راهکارهای متعددی مطرح گردیده که به برخی از آنها اشاره می نمائیم :

1- شناخت حقیقت ولایت و ولی امر زمانه خود:

شناخت ولی امر زمان در اسلام از چنان جایگاهی برخوردار است که بنا به فرموده رسول گرامی خدا صل الله علیه و آله اگر کسی بمیرد و امام زمان خود را نشناسد همانند کسی است که به مرگ جاهلیت قبل از اسلام مرده است (البحار 23/ 94 الغدیر 10/ 360 اثبات الهداه 1/ 126 تفسیر ابی الفتوح 1/ 508 - الحکم الزاهره با ترجمه انصاری ص 108)

لذا شناخت خود ولی امر مسلمین در این زمان راهکار اصلی و مهمی است که می تواند انسان را به بصیرت برساند شناخت همانگونه که حضرت علی علیه السلام در سخنانی خطاب به دو تن از یاران خود در این باره می فرماید :ف نّه لا یبلغ أحأ م ن ش یعت نا حدّ ال است بصار حتّی یعر فن ی ب النّوران یّه ف ذا عرفن ی ب ها کان مستبص راً بال غاً کام لًا... (بحار الأنوار ج 26 ص 7 )

هیچ کس از شیعیان به بصیرت نمی رسند مگر اینکه با شناخت من به نورانیت برسند پس هنگامی که مرا به این مقام شناختنند بطور تمام و کمال بصیرت یافته اند .....

در اینجا لازم به ذکر است که بر اساس مبانی اعتقادی شیعه هر کسی لیاقت قرار گرفتن در رأس حکومت را ندارد ، بلکه آن کسی شایستگی قرار گرفتن در راس حکومت را دارد که بدون انگیزه های فردی و دنیایی و با پشتوانه الهی در مسیر پیاده نمودن احکام خدا قدم بردارد لذا این مسئولیت در مرتبه اول بر عهده پیامبران ، سپس

ائمه اطهار(علیهم السلام ) و در دوران غیبت بر عهده ولی فقیه گذاشته شده است .

2- داشتن فکر و اندیشه و تجزیه تحلیل مسائل

خاطره ای از مرحوم کافی

آقای کافی نقل می کردند:
داشتم میرفتم قم، ماشین نبود، ماشین های شیراز رو سوار شدیم. یه خانمی هم جلوی ما نشسته بود،اون موقع هم که روسری سرشون نمی کردن!
هی دقیقه ای یکبار موهاشو تکون می داد و سرشو تکون می داد و موهاش می خورد تو صورت من. هی بلند می شد می شست، هی سر و صدا می کرد.
می خواست یه جوری جلب توجه عمومی کنه.
برگشت، یه مرتبه نگاه کرد به منو خانمم که کنار دست من نشسته (خب چادر سرش بود و پوشیه هم زده بود به صورتش)
گفت: آقا اون بقچه چیه گذاشتی کنارت؟
بردار یکی بشینه.
نگاه کردم دیدم به خانم ما میگه بقچه!
گفتم: این خانم ماست.
گفت: پس چرا اینطوری پیچیدیش؟

مردم روزگار ما بر شش دسته اند!

زراره پسر اوفی خدمت امام سجاد"علیه السلام" رسید.
حضرت فرمود ای زراره مردم روزگار ما بر شش دسته اند:
شیر، گرگ، روباه، سگ، خوک، گوسفند
اما شیر، پادشاهان دنیاست که هر یک از آنان دوست دارند چیره شوند و شکست نخورند.
گرگ،بازرگانان شماست که وقتی میخرند از کالا خرده
گیرند و آنگاه که میفروشند کالا را ستایند.
روباه،آن کسانی هستند که از دین خدا نان میخورند و
آنچه به زبانشان می آورند در دل قبول ندارند.
سگ،کسانی هستند که با زبانشان به مردم می غرند و مردم از ترس زبان بد
آنان،به آنان احترام میگذارند.
خوک،آنان کسانی هستند که خویـِ زنانه دارند
و آنان را به هیچ کار زشتی فرا نخوانند مگر اینکه بپذیرند.
گوسفند، مومنان هســتند که موهــای آنان چیده شــده و گوشــت هایشان خورده شده
و استخوان هایشان شکسته شده است. پــس چه کند گوسـفندی کـه در
میان شیر و گرگ و روباه و سگ و خوک گرفتار است؟


خصـــال/جلد۱/ص ۴۵۳

خداوند دل های محزون را دوست دارد

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: هر گاه خداوند خیرى به بنده اراده نماید، در دلش پرده اندوهى ایجاد می کند، زیرا دل شکسته و غمگین را دوست دارد.
متن حدیث: إِذا أَرادَ اللَّهُ بِعَبدٍ خَیراً نَصَبَ فِی قَلبِهِ نائحَةً مِنَ الحُزنِ وَ إنَّ اللّه یحبّ کلّ قلب حزین.[۱]‏

[۱]. إرشاد القلوب إلى الصواب، ج ۱، ص ۱۵۴

آیه الکرسی بعد نماز یادت نره!

حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله فرمودند:

کسی که آیة الکرسی را بعد از هر نماز واجب بخواند،
خداوند جل جلاله قبض روح او را متولی می گردد
و مانند کسی می باشد که همراه انبیا جهاد نموده تا شهید شده باشد.

" تفسیر رازی، ص221"

شعری بسیار زیبا از دست ندید!!!!!!!!!!!!

این شعر در عین سادگیش برای من خیلی جالب بود
شعری بسیار زیبا

دانه ی فلفل سیاه وخال محبوبان سیاه
هردو جانسوزند اما این کجا وآن کجا

عده ای سرب وگلوله,عده ای ملیاردها
هردوتا خوردند اما این کجا وآن کجا

این یکی از سوز ترکش آن یکی هم در سونا
هر دو میسوزند اما این کجا وآن کجا

عده ای بر روی مین و عده ای بر بال قو
هردو خوابیدند اما این کجا وآن کجا

این یکی بر تخت ماساژ آن یکی بر ویلچرش
هردو آرام اند اما این کجا وآن کجا

این یکی در عمق دجله,آن یکی آنتالیا
هر دو در آبند اما این کجا وآن کجا

نگاهی تحلیلی به سخنرانی امام خامنه ای (حفظ الله)در مشهد مقدس نوروز93

رهبر معظم انقلاب اسلامی به سان سنت حسنه خود، سال 93 را نیز در جوار حرم علی بن موسی الرضا (علیه السلام) تحویل کردند. نخستین سخنرانی ایشان نیز در جوار بارگاه قدس رضوی ایراد شد. ایشان در این سخنرانی به تبیین اتفاقات سال گذشته کشور پرداخته و با نگاه به آینده، رویکرد کشور در سال آینده را روشن کردند. افق هایی برای کشور و در خور شان ملت، مخصوصا در باب اقتصاد و فرهنگ. نوشتار ذیل نگاهی تحلیلی است به سخنان رهبر معظم انقلاب در مشهد مقدس:

الف: نگاهی به سال 92:

حماسه سیاسی؛ تاکید بر نقش ملت
«حماسه سیاسی در دو حرکت ملت رخ داد، یکی حرکت انقلاب در نیمه اول سال و دیگری راهپیمایی عظیم ملت در نیمه دوم سال»
رهبر معظم انقلاب درباره نقش مردم و اینکه در برابر لجن پراکنی های صورت گرفته باز هم نقش خود را نسبت به انقلاب خوب ایفا کردند. تاکید رهبر معظم انقلاب بر دو جنبه حضور مردم در انتخابات بود؛ اینکه مردم تا کنون شرکت شان در انتخابات از ابتدای انقلاب تا کنون تنزل پیدا نکرده و این به معنای تثبیت مردم سالاری در کشور است؛ یعنی یک جنبه نقش مردم و اعتمادی که این مردم به نظام مردم سالار خود دارند و به آن باور دارند؛ دوم کاری که نظام جمهوری اسلامی کرد و توانست مردم سالاری را در کشور تثبیت کرده و در جلب اعتماد مردم به خود موفق بوده است. این نکته مثبتی برای هر دو جنبه است و شایسته سپاسگزاری است؛ هم برای ملت و هم برای نظام جمهوری اسلامی.

اتهام به عدم سلامت انتخابات: نا سپاسی
رهبر معظم انقلاب به صورت اشاره به ناسپاسی نسبت به نعمت های فوق الذکر اشاره کردند. یکی ناسپاسی نسبت به این امر در سال 88 و یکی هم صحبت هایی که هر از گاهی شنیده می شود نسبت به عدم سلامت انتخابات.

راهپیمایی 22 بهمن: با شکوه تر از هر سال
رهبر معظم انقلاب در تبیین نقش ملت به راهپیمایی 22 بهمن اشاره کردند و تاکید کردند که امسال جمعیت هم بیشتر بود و هم پر شور تر؛ دلیل آن هم به نظر رهبر معظم انقلاب این بود که مستکبران دنیا لحن شان نسبت به ایران تند و تیز تر شده بود. ایشان با اشاره به مذاکرات هسته ای به یاوه گویی های امریکا اشاره کردند که آنها می گفته اند ملت ایران از نظر خود برگشته است و چون ملت این گستاخی را دیدند با همت بزرگتری پاسخ امریکایی ها را دادند. مردم در 22 بهمن پیوند و دلبستگی خود با تمام وجود به نظام را به آنها و به دنیا نشان دادند.

ب: درباره آینده: نگاهی به سال 93

تاکید بر اقتدار ملی
«ملت ایران باید خود را قوی کند؛ اگر ملتی قوی نباشد و ضعیف باشد به او زور خواهند گفت و باجگیران عالم از او باج می خواهند و اگر بتوانند به او اهانت کرده و او را زیر پا لگد می کنند؛ این طبیعت دنیایی است که با افکار مادی اداره می شود»
رهبر معظم انقلاب در قسمت نخست صحبت های خود درباره سال 93 ابتدا تاکید کردند که همه صحبت هایشان را می توان در یک جمله خلاصه کرد که «ملت ایران باید خود را قوی کند»؛ این همانا به معنای تاکید بر توجه به داخل به صورت جهادی و مقاومتی است که در شعار سال هم نهفته است؛ از همین رو بود که رهبر معظم انقلاب تاکید کردند که ما در داخل توان فراوانی داریم که قوی باشیم.
از نظر رهبر معظم انقلاب «اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی» می تواند به اقتدار ملی بینجامد. توجه به داخل یکی از محوری ترین نکات این پیام است.

2 ماجرای کمتر شنیده از نبرد حضرت علی با گروه جنیان!

از جمله معجزات آن حضرت، داستانی است که اخبار بسیاری از آن رسیده که حتی علمای اهل تسنن نیز آن را در کتاب های خود آورده اند.

جنگ علی (ع) با جنیان شعله به دست

ابن عباس روایت کرده که چون حضرت محمد (ص) برای جنگ با قبیله بنی المصطلق بیرون رفت و قدری از راه را پیمود، وقتی شب هنگام فرا رسید، در جائی که نزدیک دره ای پر فراز و نشیب بود، فرود آمدند. چون آخر شب شد، جبرئیل بر آن حضرت نازل گشته و خبر داد که گروهی از کفار جنیان در این بیابان کمین کرده و اندیشه بدی نسبت به آن حضرت و یارانش دارند.
پس رسول خدا (ص) امیرالمؤمنین (ع) را فراخوانده و فرمود: به این دره برو و گروهی از جنیان که از دشمنان خدا هستند سر راه تو ظاهر می شوند و قصد آزار به ما را دارند، پس بوسیله آن نیروئی که خدای عزوجل به تو عنایت کرده است و به کمک نام های ویژه خداوند که فقط تو آن نام ها را می دانی آنان را دفع نما.
پیامبر یکصد نفر از مؤمنین را به همراه علی (ع) فرستاد و به آنان فرمود: همراه علی باشید و دستورات او را پیروی نمائید، سپس امیرالمؤمنین علی (ع) به سوی آن دره رهسپار شد. همینکه به کنار آن دره رسید به آن صد نفری که همراهش بودند دستور داد همانجا بایستند و هیچ کاری نکنند تا وقتی که دستور بدهد. سپس گام به جلو نهاد و پیش روی آن گروه حرکت نمود.
لحظه ای در کناری ایستاد و از شرّ دشمنان جن به خدا پناه برد. نام خدای عزوجل را بر زبان جاری کرد و به گروه صد نفری اشاره فرمود که نزدیک او روند، آنان نزدیک شدند. فاصله میان او و ایشان به اندازه پرتاب یک تیر بود، زمانی که به سمت پائین دره حرکت کردند باد تندی شروع به وزیدن کرد، تا حدی که نزدیک بود بواسطه تندی وزش باد، آن گروه به زمین بخورند. پاهای آنان از ترس اجنه و آنچه می دیدند به لرزه افتاده بود.
پس امیرالمؤمنین (ع) فریاد زد: من علی بن ابیطالب فرزند عبدالمطلب و جانشین رسول خدا (ص) و پسر عموی او هستم، پابرجا باشید! در آن هنگام اشخاصی را به شکل و قیافه مردمان هند و سودان می دیدند که شعله هایی از آتش در دست های خود دارند و در گوشه و کنار آن دره پنهان شده اند،

"ساپورت پوشان اروند"(لباسی که در خدا میشود پوشید.)

رفقایی که سن و سالشان زمان ساپورت پوشیدنشان ، آن زمانی که هم سن و سال من و تو بودند. جوان بودند و زیبا…

غواصی می پوشیدند البته فرقش این است که آن زمان قیمتش گران بود…
اصلا گیر نمی آمد میگفتند اگر خواستید تیر بخورید

سرتان را جلو بگیرید نکند لباس پاره شود ها!

جنازه های رشید و بیجانشان را از داخل لباس در می آوردند

و جوان دیگری را ساپورت پوش میکردند …

عید فاطمی

حاشا که یادمان برود آن روز نیلگون

نوروز هم برای تو خون گریه میکند

×××××××

کِی دست می کشیم ز عزای تو فاطمه

نوروز را مزینِ شال عزا کنیم

×××××××××

نوروز میرسد ولی نو نیست روز ما

ما دل شکستگانِ مادر پهلو شکسته ایم

×××××××

عید نوروز...فاطمیه ..سینه ها رو غم گرفته

سفره ی هفت سین امسال براتو ماتم گرفته

با اجازه میخوام امشب سفره ی هفت سین بچینم

که شاید تو شعله ی شمع دَرِ نیم سوخته ببینم

بالای سفره ی هفت سین میزارم قرآن بسته

آخ بمیرم یادم اومد مادرم پهلوش شکسته

گوشه ی بالای سفره جای اسپنده و عوده

گل نیلوفر حیدر ، رو میگیره ، روش کبوده

توی رؤیاهام می بینم ، صورت یه مرد خسته

می بینم تو دست اون مرد تکه گوشواره شکسته

چشمای اون مرد خسته به غم عشقش اسیره

هی میگه با چشم گریون الهی زهرام نمیره

بسه دیگه دل پر درد با همه غمها می سازه

رفقا آماده باشید برا تشییع جنازه



التماس دعا

آرزوی زیر ناودان طلا+عکس

ناخودآگاه یاد شهیدی که وسط جاده بود، افتادم. هم بادگیرش شبیه حاجی بود، هم شلوار پلنگی‌اش. به رضا پناهنده گفتم: رضا بیا بریم ببینیم


اسفند ماه، مصادف است با سی امین سالگرد شهادت فرمانده دلاور لشگر۲۷ محمد رسول الله(ص)، حاج محمد ابراهیم همت. به همین مناسبت،خاطره ای در باره آن بزرگوار منتشر کرده ایم که در پیش رو می آید.
شادی روح بلندش صلوات

در عملیات خیبر، حاجی داخل سنگری بود که با خط، یک کیلومتر بیشتر فاصله نداشت. جایی را با لودر کنده بودند، رویش را هم تراوس انداخته بودند و اسمش را هم گذاشته بودند سنگر. ما هم توی خط بودیم و با بی‌سیم با حاجی در ارتباط بودیم.
وضع به همین منوال می‌گذشت که حاجی با من تماس گرفت و گفت: «قراره امشب بچه‌های لشکر امام حسین بیان اینجا، کسی رو ندارن، می‌مونی توجیه‌شون کنی؟» گفتم: «حتماً.» گفت: «پس غروب بیا سنگر تا خودت هم توجیه بشی، باهات کار دارم.» گفتم: «باشه، چشم. الان کجا می‌ری؟» گفت: «می‌رم پیش عباس، مشکل داره شاید بتونم کمکش کنم.»

پیش فرض سوال و جواب از آیت ا... قاضی

سوال: آیا بدون استاد می توان در مسیر سیر و سلوک قدم نهاد؟
پاسخ: نخیر. سلوک بدون استاد گرفتاریها و انحرافات دارد و همچنین دخالتها و تصرفات شیاطین بسیار زیاد است. بنابراین راه و پیشنهاد ما "کمک و راهنمایی گرفتن از استاد به اضافه ۱۴ معصوم علیهم السلام" است.

سوال: خواندن چه دعایی را در قنوت نماز توصیه می کنید؟
پاسخ: ربنا لا تزغ قلوبنا بعد إذ هدیتنا وهب لنا من لدنک رحمة إنک أنت الوهاب. این دعا قلب را آرام می کند.

سوال: گفتن ذکر یونسیه (لااله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین) چه اثری دارد و آیا باید با اذن استاد باشد؟
پاسخ: بله، باید زیر نظر استاد انجام بگیرد. هم چنین دستور ما و مرحوم جناب شیخ (رجبعلی خیاط) این است که ادامه اش یعنی (فاستجبنا له و نجیناه من الغم و کذلک ننجی المومنین) نیز حتماً گفته شود. زیرا گفتن یونسیه بدون فاستجبنا ... عوارض دارد و مردم نمی توانند عوارض و پیامدهای ذکر را که می گوید: "من خطا کارم مرا تنبیه کن" تحمل کنند. خداوند تخفیف داده و در ادامه "فاستجبنا ... " را آورده است. ما هم می گوییم ذکر یونسیه تا "ننجی المومنین" اقدام شود.

سوال: بهترین ذکر چیست؟

تبرج یعنی چه؟چه کسی اُمُّل است؟

حجاب

حجة الاسلام قرائتی میفرمایند:

گاهی وقتها بعضی افراد مثلاً بد حجابی و بی‌حجابی را تمدن می‌دانند و پوشش را املی فکر 

می‌کنند .

==========================================================

قرآن می‌فرماید که: 

«وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الْأُولی‏» (احزاب/33) 

«تَبَرُّج» از برج است.

ما به چه برج می‌گوییم؟ ساختمان‌هایی که خودش را نشان می‌دهد.

"تَبَرُّج " یعنی خانم از خانه بیرون می‌آیی خودت را برج نکن. این کرامت انسان است. من بارها گفتم. 

کسی که خودش را آرایش می‌کند در خیابان می‌آورد، یعنی مردم حراج شدم.

اسلام می‌گوید: خانم تو حراج نیستی. هرکس می‌خواهد به تو نگاه کند، باید خرج تو را بدهد. یک 

میلیون، ده میلیون. باید میلیون‌ها تومان صرف کند، خانه تهیه کند. آبش، گازش، برقش، تلفنش، زندگی 

تو را باید کامل تأمین کند، اگر نوکر تو شد، حق دارد به تو یک نگاهی بکند. وگرنه به هر جوان هرزه‌ای 

خودت را عرضه کنی، این حراج کردن است.

=============================================================================

خدا به زنهای پیغمبر می‌گوید: 

«وَ قَرْنَ فی‏ بُیُوتِکُن‏» (احزاب/33) 

از خانه بیرون نیایید،

بعد می‌گوید: اگر می‌خواهید بیایید، بیرون بیایید، چون زن گاهی لازم است از خانه بیرون بیاید. مشکلی 

نیست. حضرت زهرا، زنان پیغمبر تا درون جبهه‌ها هم با پیغمبر می‌رفتند. بیرون بروند مشکل ندارد. نماز 

جماعت، حج، زیارت، تحصیل، مداوا، خدمت به جامعه.

زن مثل مرد می‌تواند موجود فعالی باشد، اما خودش را برج نکند. چون وقتی برج کردی دل چه کسی 

راضی می‌شود؟