حجاب
حجة الاسلام قرائتی میفرمایند:
گاهی وقتها بعضی افراد مثلاً بد حجابی و بی‌حجابی را تمدن می‌دانند و پوشش را املی فکر
می‌کنند .
قرآن می‌فرماید که:
«وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الْأُولی» (احزاب/33)
«تَبَرُّج» از برج است.
ما به چه برج می‌گوییم؟ ساختمان‌هایی که خودش را نشان می‌دهد.
"تَبَرُّج " یعنی خانم از خانه بیرون می‌آیی خودت را برج نکن. این کرامت انسان است. من بارها گفتم.
کسی که خودش را آرایش می‌کند در خیابان می‌آورد، یعنی مردم حراج شدم.
اسلام می‌گوید: خانم تو حراج نیستی. هرکس می‌خواهد به تو نگاه کند، باید خرج تو را بدهد. یک
میلیون، ده میلیون. باید میلیون‌ها تومان صرف کند، خانه تهیه کند. آبش، گازش، برقش، تلفنش، زندگی
تو را باید کامل تأمین کند، اگر نوکر تو شد، حق دارد به تو یک نگاهی بکند. وگرنه به هر جوان هرزه‌ای
خودت را عرضه کنی، این حراج کردن است.
=============================================================================
خدا به زنهای پیغمبر می‌گوید:
«وَ قَرْنَ فی بُیُوتِکُن» (احزاب/33)
از خانه بیرون نیایید،
بعد می‌گوید: اگر می‌خواهید بیایید، بیرون بیایید، چون زن گاهی لازم است از خانه بیرون بیاید. مشکلی
نیست. حضرت زهرا، زنان پیغمبر تا درون جبهه‌ها هم با پیغمبر می‌رفتند. بیرون بروند مشکل ندارد. نماز
جماعت، حج، زیارت، تحصیل، مداوا، خدمت به جامعه.
زن مثل مرد می‌تواند موجود فعالی باشد، اما خودش را برج نکند. چون وقتی برج کردی دل چه کسی
راضی می‌شود؟
«فَیَطْمَعَ الَّذی فی قَلْبِهِ مَرَضٌ» (احزاب/32) .
«یَطْمَعَ» طمع می‌کند. یعنی دلش هوا می‌کند. چه کسی؟ «الَّذی فی قَلْبِهِ مَرَضٌ»
آن کسی که در قلبش مرض است،
یعنی بیماردلان‌اند، روحش بیمار است، یک آدم عیاش و هوس باز است، او دنبالت راه می‌افتد. خودت
را برج کردی، خودت را حراج کردی، هرزه‌ها عقب تو راه می‌افتند. این کمال است؟
اگر ما یک شیرینی را که یک پارچه‌ای روی آن است برداریم مگس‌ها روی این شیرینی جمع شوند، این
برای این شیرینی ارزش است؟ یا این شیرینی را آلوده می‌کند.
بعد قرآن می‌گوید:
«تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّة» (احزاب/33)
خیلی قشنگ است. این جاهلیت مهم است. یعنی خانم فکر نکن این تمدن است. این جاهلیت است.
اگر برهنگی تمدن بود، همه‌ی حیوان‌ها متمدن بودند. چون حیوان‌ها لباس ندارند.
پیراهن ندارند. اگر لباس نداشتن تمدن است، حیوان‌ها هم متمدن هستند.
برهنگی تمدن نیست، قرآن می‌گوید: «تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّة» یعنی اگر کسی خودش را برج کند، این مرتجع
است، این اُمُّل است. برگشته به زمان جاهلیت. زمان جاهلیت در مقابل زمان عالمیت است. یعنی علم
در مقابلش زمان جاهلیت است. قبل از اسلام را زمان جاهلیت می‌گویند. بعد از اسلام دیگر زمان
جاهلیت نیست.
دیگر اگر کسی خانمی نیمه برهنه خودش را عرضه کرد، این متمدن نیست، این به جاهلیت برگشته
است. برهنگی تمدن نیست. وگرنه حیوان‌ها متمدن‌تر هستند.
برج قرار دادن عالمی نیست، جاهلی است. «وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الْأُولی»
گاهی وقتها بعضی افراد مثلاً بد حجابی و بی‌حجابی را تمدن می‌دانند و پوشش را املی فکر
می‌کنند .
==========================================================
قرآن می‌فرماید که:
«وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الْأُولی» (احزاب/33)
«تَبَرُّج» از برج است.
ما به چه برج می‌گوییم؟ ساختمان‌هایی که خودش را نشان می‌دهد.
"تَبَرُّج " یعنی خانم از خانه بیرون می‌آیی خودت را برج نکن. این کرامت انسان است. من بارها گفتم.
کسی که خودش را آرایش می‌کند در خیابان می‌آورد، یعنی مردم حراج شدم.
اسلام می‌گوید: خانم تو حراج نیستی. هرکس می‌خواهد به تو نگاه کند، باید خرج تو را بدهد. یک
میلیون، ده میلیون. باید میلیون‌ها تومان صرف کند، خانه تهیه کند. آبش، گازش، برقش، تلفنش، زندگی
تو را باید کامل تأمین کند، اگر نوکر تو شد، حق دارد به تو یک نگاهی بکند. وگرنه به هر جوان هرزه‌ای
خودت را عرضه کنی، این حراج کردن است.
=============================================================================
خدا به زنهای پیغمبر می‌گوید:
«وَ قَرْنَ فی بُیُوتِکُن» (احزاب/33)
از خانه بیرون نیایید،
بعد می‌گوید: اگر می‌خواهید بیایید، بیرون بیایید، چون زن گاهی لازم است از خانه بیرون بیاید. مشکلی
نیست. حضرت زهرا، زنان پیغمبر تا درون جبهه‌ها هم با پیغمبر می‌رفتند. بیرون بروند مشکل ندارد. نماز
جماعت، حج، زیارت، تحصیل، مداوا، خدمت به جامعه.
زن مثل مرد می‌تواند موجود فعالی باشد، اما خودش را برج نکند. چون وقتی برج کردی دل چه کسی
راضی می‌شود؟
==================================================================================
«فَیَطْمَعَ الَّذی فی قَلْبِهِ مَرَضٌ» (احزاب/32) .
«یَطْمَعَ» طمع می‌کند. یعنی دلش هوا می‌کند. چه کسی؟ «الَّذی فی قَلْبِهِ مَرَضٌ»
آن کسی که در قلبش مرض است،
یعنی بیماردلان‌اند، روحش بیمار است، یک آدم عیاش و هوس باز است، او دنبالت راه می‌افتد. خودت
را برج کردی، خودت را حراج کردی، هرزه‌ها عقب تو راه می‌افتند. این کمال است؟
اگر ما یک شیرینی را که یک پارچه‌ای روی آن است برداریم مگس‌ها روی این شیرینی جمع شوند، این
برای این شیرینی ارزش است؟ یا این شیرینی را آلوده می‌کند.
===============================================================================
بعد قرآن می‌گوید:
«تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّة» (احزاب/33)
خیلی قشنگ است. این جاهلیت مهم است. یعنی خانم فکر نکن این تمدن است. این جاهلیت است.
اگر برهنگی تمدن بود، همه‌ی حیوان‌ها متمدن بودند. چون حیوان‌ها لباس ندارند.
پیراهن ندارند. اگر لباس نداشتن تمدن است، حیوان‌ها هم متمدن هستند.
**********
چه کسی اُمُّل است؟
برهنگی تمدن نیست، قرآن می‌گوید: «تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّة» یعنی اگر کسی خودش را برج کند، این مرتجع
است، این اُمُّل است. برگشته به زمان جاهلیت. زمان جاهلیت در مقابل زمان عالمیت است. یعنی علم
در مقابلش زمان جاهلیت است. قبل از اسلام را زمان جاهلیت می‌گویند. بعد از اسلام دیگر زمان
جاهلیت نیست.
دیگر اگر کسی خانمی نیمه برهنه خودش را عرضه کرد، این متمدن نیست، این به جاهلیت برگشته
است. برهنگی تمدن نیست. وگرنه حیوان‌ها متمدن‌تر هستند.
برج قرار دادن عالمی نیست، جاهلی است. «وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الْأُولی»
