توماس فریدمن، مقاله نویس روزنامه نیویورک تایمز و برنده سه جایزه پولیتزر، در مقالهای در بخش نظرات این روزنامه، با عنوان «کارنامه بازیگران توافق اتمی» به بررسی عملکرد اصلیترین بازیگران توافق ایران و قدرت های جهانی پرداخت و نوشت که نمره آیتالله خامنهای بیست است.
او در توضیح اینکه چرا نمره بیست به رهبر جمهوری اسلامی داده است نوشت: نمره او بیست است زیرا ضمن اینکه ایران به همه خواستههای خود رسید، یعنی تحریمها در آستانه برداشته شدن است و زمان گریز هستهای ایران از یکی دوماه به یکسال افزایش یافته، اما فقط برای ۱۵ سال، و همه دنیا هم به صلحآمیزبودن اهداف ایران متقاعد شده است، اگرچه که آیت الله با تقلب کردن به اینجا رسیده است. تنها اشکال قضیه این است که رهبر ایران مطمئن است میتواند بدون هیچ تغییر و تحول در سیاست داخلی ایران این معامله را به سرانجام برساند. توصیه نویسنده این است که آیت الله کتاب خوبی از زندگینامه میخائیل گورباچف تهیه و مطالعه کند.
فریدمن به دیک چنی معاون اسبق ریاست جمهوری آمریکا، در زمان جورج بوش، نمره صفر داد. او نوشت: او در مخالفتش با این توافق صادق نیست. آقای چنی به تازگی گفته این توافق بدی است زیرا اوباما بُزدل است. فریدمن در توضیح ادامه داد: این توافق همینی هست که هست زیرا هر توافقی بازتاب دهنده موازنه قدرت است. عامل مهم در این موازنه این است که رژیم ایران فهمیده آمریکا به هیچروی از نیروی نظامی علیه ایران استفاده نخواهد کرد. علت آن هم این است که آمریکا در زمان آقای بوش و چنی، حتی موقعی که مسجل شد ایران با ساختن و در اختیار شبه نظامیان شیعه گذاردن مواد منفجره کناره جادهای، مسئول کشته شدن صدها تن از سربازان آمریکایی است، از هرگونه مقابله به مثل و عمل تلافی جویانه خودداری ورزید و ایران دست آنها را خواند. نویسنده نوشت که آقای چنی با راستگویی در این مورد مشکل دارد.
آقای فریدمن همچنین به بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل،نمره ۱۰ داد زیرا او میتوانست با پذیرش سیاست اوباما، از نزدیک در جریان مذاکرات ۱+۵ قرار بگیرد و در سفت و سخت کردن چفت و بستهای آن نظر بدهد، اما با اوباما سر ناسازگاری گذاشت و اسرائیل را منزوی کرد. نویسنده آورد: البته به دلیل سیاست داخلی آمریکا، نتانیاهو به خاطر اشتباهاتش تنبیه نخواهد شد اما با ورود اسرائیل به دوران اشغال دایمی کرانه غربی، دفاع از اسرائیل را به دوش حزب جمهوریخواه انداخته و نسل دیگری از کلیمیان آمریکا را از دست خواهد داد.
رئیس جمهوری اوباما در این مقاله از نویسنده نمره نگرفته است چون هنوز مشقش را تمام نکرده است. فریدمن نوشت که اوباما تا ۱۵ سال دیگر هر شب با این بیم و امید سر به بالین میگذارد که آیا ایران به تعهداتش وفا خواهد کرد یا نه. او و حزب دمکرات باید از این پس همه تلاش خود را بکنند تا ایران هرگز به طرف ساختن بمب نرود.